FC Groningen – VVV
Normaliter begint dan de voorpret al ergens in de middag. Inkopen doen voor de wedstrijd, wat op en en neer appen, en dan verzamelen om te vertrekken naar het verre noorden. Hoe anders is een awayday in deze tijden (er is er namelijk geen). De dag trekt zich lang naar de wedstrijd. Wat klussen in huis om de tijd door te brengen. Eindelijk is het dan 19:40 uur. Op Fox begint de voorbeschouwing op de wedstrijd. We worden er niet vrolijk van. Elke 2e vraag of opmerking, refereert aan het debacle tegen Ajax. Het doet me pijnlijk herinneren aan 2,5 uur plezier in de auto dat we normaal zouden hebben. De twintig minuten voorbeschouwing zijn gewoon irritant.
De wedstrijd gaat beginnen, en het wedstrijdpakketje staat op tafel. Een VVV-Blond, en wat chips en borrelnootjes. De geel/zwarten trappen af, en na twee balcontacten is de bal al over de zijlijn getrapt (een voorbode?), laten we het niet hopen. En zowaar, de Venlonaren combineren prima, en het eerste schot van Machach vliegt langs de paal. VVV houdt het nog even vol, en heeft na zo’n 10 minuten 60% balbezit. Ja, ik zit thuis en zit dus tijdens de wedstrijd op de telefoon te kijken. Het maakt pijnlijk duidelijk hoe voetbal supporters in deze tijden naar een wedstrijd kijken. De afstand naar het team, beleving, sfeer is enorm groot. Het stadion-gevoel, de saamhorigheid is weg.
Het wordt nog erger vanaf het moment dat VVV qua nivo ver terugzakt. Groningen bepaalt en VVV probeert tegen te houden. Er valt weinig te melden over de wedstrijd. VVV heeft grote moeite om de linies gesloten te houden. De momenten waarop de bal wel in bezit van de geel/zwarten is, lukt het niet om de bal lang in de ploeg te houden, laat staan er iets zinnigs mee te doen. Een afgekeurde VAR-treffer wordt dan toch gevolgd door de verdiende 1-0 van Groningen. Het wordt moeilijk om de aandacht op de televisie te houden. De inbreng van de Fox-sports commentator helpt daar ook niet bij. Wat meer appen dan maar over de wedstrijd. Een tip van een mede-apper. Geluid uit, en Omroep Venlo aan, gaat aan me voorbij (geen zin om op te staan).
Ik kan me de zorgen van Marco Bogers voorstellen, als hij het heeft over de binding met de supporters, en wat de impact van deze corona-periode daarop is. Voetbal volgen op TV is toch iets wat mij niet ligt. Maar goed, ook volgende keer gaat de TV weer aan als we spelen.
De tweede helft begint met een snelle treffer, en bij een inzoom moment op Arjan Swinkels, lijkt de angst in zijn ogen te staan bij elke aanvaller die op hem afkomt. Desondanks blijft de schade beperkt tot 2-0. De laatste 10 minuten schakelt VVV over op een meer opportunistische speelstijl. Van Dijck kopt vlak over om de aansluittreffer te maken en nog wat tijd over te hebben op een eventuele gelijkmaker. Die aansluittreffer komt er nog wel, met een mooie omhaal is het weer Giakoumakis die scoort, het is echter te laat, en VVV verliest met 2-1. Wie de wedstrijd gezien heeft, weet dat het niet zo close was.
Interviews hoef ik niet meer te zien, dat kan niets goeds zijn. Ik vraag me wel af of we de laatste 3 jaar altijd zo gevoetbald hebben, en je dat in het stadion zo niet meekrijgt…. Ik heb er geen antwoord op. Snel een streep eronder, en hopen op de volgende wedstrijd. Ik drink nog even mijn laatste VVV-blond van de dag, en moet eerlijk bekennen dat ik afgelopen nacht slechter geslapen heb dan na de wedstrijd tegen Ajax. Aan Hans en Jay om dit team weer te preparen voor de volgende wedstrijd, want hoe dan ook: een nieuwe wedstrijd, nieuwe kansen.
#HomedaysVenlo (voorheen AwaydaysVenlo)
