Telstar - VVV
Interland weekend. De wedstrijden van de KKD worden weer eens verspreid over het weekend. Dat doen ze natuurlijk ‘voor de fans’ zoals hun slogan klinkt. Ze kunnen dan immers deze wedstrijden live uitzenden. De werkelijkheid ligt natuurlijk ietsje anders. De fans waar normaal niet naar omgekeken wordt (die uit de eerste divisie), mogen nu opdraven om de kijkcijfertjes in dit Eredivisie-loze weekend toch nog een beetje op te krikken. Voor de thuisblijvers is dit natuurlijk een oplossing, voor zo’n 135 Venlonaren gaat die vogel niet op. Zij gaan onderweg naar Velsen-Zuid waar we tegen Telstar gaan spelen. Het is zaterdagmiddag en het is WARM, HEEL WARM.
Flink stuk file rijden rond Amsterdam, vervolgens laat aankomen en een wouten-busje voor je krijgen voor de laatste 2 minuten. De chauffeur weet zijn moment-of-glory op te rekken naar zo’n 7 minuten door uitermate langzaam voor de bus te blijven rijden…… Tja. Net op tijd binnen, mede door het snelle en zeer vriendelijke optreden van de aanwezige stewards van Telstar. Je voelt je hier direkt welkom. Een voorbeeld voor menig andere club. We helpen even met fouilleren waardoor het wat sneller gaat, en ondanks dat de wedstrijd op het punt staat te beginnen natuurlijk eerst langs de catering. Alles gaat gemoedelijk en zonder stress, wat is dit toch een heerlijk cultclubje. Het enige wat geen cult is aan de thuishaven van de ‘witte-leeuwen’ is de immer wijzigende stadion naam. Van Telstar Stadion naar Tata-steel stadion, terug naar het Telstar Stadion waarnaar het Tata-steel Stadion zijn opwachting maakte, weer terug naar Telstar Stadion, en daarna het BUKO-stadion. Maar daar zijn we er nog niet mee met dit stukje stadion-geschiedenis. We blijken vanavond in het 711-stadion te spelen. Zouden groundhoppers ook elke keer opnieuw naar dit station moeten, omdat ze anders wel in het BUKO stadion geweest zijn, maar nog nooit in het 711-stadion?
En ook die tribune…. Heerlijk gewoon. Zo dicht op het veld. Minpuntje is dan dat je altijd weggestuurd wordt als je even stil blijft staan in het stuk tussen catering en tribune. Want laten we eerlijk zijn, niets lekkerder dan gewoon even op de reling hangen en voetbal kijken. Voor de sfeer is het wel goed. De 135 meegereisde supporters staan zo goed bij elkaar, en laten zich weer van hun beste kant zien. Het voetbal op het veld is namelijk niet om aan te zien. Waarbij twee hoofdpunten opvallen. De positionering bij lange ballen van de tegenstander is niet echt goed te noemen, maar vooral het feit dat elk fysiek duel zo’n beetje verloren gaat zorgt ervoor dat VVV totaal niet aan voetballen toekomt. Dreiging is er amper. Een afstandschot van Simon Janssen, waarbij de keeper grabbelt en in het doel gegleden wordt (overtreding) is het enige wapenfeit dat ik me kan herinneren in de eerste 45 minuten. Telstar scoort de 1-0 via een van richting veranderd schot, ruikt nog even aan de 2-0 (redding De Boer) en ontsnapt vlak voor rust via de paal aan een verdubbeling van de score. Dit zal wel het soort voetbal zijn, wat veel supporters zich voor aanvang van het seizoen voorgesteld hadden, maar wij gaan er maar even vanuit dat dit een negatieve uitschieter is.
Het tweede part begint nog niet veel beter, al komen we wat vaker in de buurt van het doel van de tegenstander. Dan maar wisselen, en maar liefst 3 wissels in een keer. Het resulteert in de gelijkmaker door invaller Pepijn Doesburg. Op social media al afgeschreven voor ie een bal geraakt had, maakt de 7e spits (?) van Dordrecht de belangrijke gelijkmaker. In elk geval verdiend voor die Venlonaren die in Velsen aanwezig zijn, want ondanks het matige spel, wordt er de tweede helft nog een schepje bovenop gedaan om het team te steunen. Helaas is er weer iemand die zijn beker met bier niet vast kan houden, en mogen we weer dankzij een lachwekkende regel weer 15 minuten extra pauzeren. Wordt de flow gebroken van de Venlonaren net als in de laatste play-off wedstrijd van VVV tegen Almere? Nee, dat zeker niet. We zaten namelijk niet in een flow. We drukken wat meer, maar voetballend is het nog steeds niet overtuigend. Wellicht dat Trainer Kruys nog wat bij kan sturen in die extra 15 minuten. We komen weer terug en even later staat VVV tegen 10 man te spelen na een overtreding op Simon Janssen is er rood voor een Telstar speler. Alles op alles zetten, maar zoals zo vaak loopt de tijd langzaam weg. Ondanks enig oponthoud komt er maar 4 minuten bij. VVV blijft zoeken naar de 3-punter, en vind deze dan ook in de allerlaatste minuut. Het is weer een van de invallers die scoort. Martijn Berden laat het uitvak juichen en de thuistribunes stilvallen. Feestje op en naast het veld, terwijl er hen en der Witte Leeuwen verslagen op het veld liggen alsof zij bij een safari-jacht op de Big-five afgeschoten zijn. Het feest gaat nog een tijdje door, ook al zijn de spelers inmiddels al vertrokken. Mooi om bij thuiskomst dat ook nog een keer terug te zien, dat bij een spelers interview het uitvak nog gewoon doorgaat met feesten.
Terug naar Venlo met een lekker gevoel. Exact 9 uur nadat we vertrokken zijn, komen we weer aan bij Stadion De Koel. 10+ voor de meegereisde supporters.
