Telstar- VVV
Weer een van de verre uitwedstrijden, toch blijft deze club altijd een bepaalde aantrekkingskracht te hebben op uitsupporters. Is het de uitstraling van de club, het no-nonsense stadion, of gewoon de prima en vriendelijke ontvangst die we daar altijd krijgen. In elk geval stoppen de resultaten van de Venlose club niet 90 personen om toch naar Velsen af te rijden. Zo’n beetje de helft daarvan zit in de bus van de supportersvereniging. Een prima aantal van 40 mensen voor zo’n verre uitwedstrijd. Van tevoren even poulen in de bus. Ik kijk weinig voetbal op TV, maar had onze tegenstander van vandaag wel voor de beker zien spelen tegen Helmond Sport. Kansloos eraf en ze kwamen nog zeer goed weg met 3-0, Helmond bedoel ik dan. Dus naast een gelijkspel en een overwinning toch ook maar twee overwinningen voor onze tegenstander ingevuld. Rust/eind 1-0, 3-0 en 2-0, 4-0. (sorry).
Eenmaal aangekomen, kaarten omwisselen (ik blijf het zo’n nutteloze actie vinden), en ditmaal krijgen we een soort Mac-Donalds kassa-kaartje in de handen gedrukt. (VVV ergens op besparen, zo kan het dus). We krijgen er helaas geen hamburger bij, dus we gaan zoals gewoonlijk eerst langs bij de catering. Prima pilsje en normale broodjes frikandel of kroket. PRIMA. Om de een of andere reden blijft het daar altijd lachen. Ook nu weer de mogelijkheid om lekker puberaal ergens op te reageren. “u had twee kleintjes”, “nee, we krijgen 2 kleintjes, we hebben 2 grote”. Gelukkig is de voetbalwereld nog niet helemaal woke, en kan er om gelachen worden. We krijgen zelfs direct prima van repliek; ‘dat zal dan wel compensatie-gedrag zijn’. We vervolgen onze weg naar de tribune. Jammer dat deze enkele jaren geleden iets naar achteren getrokken is. Voorheen kon je daar achter de goal lekker aan het veld op het hekje hangen. Ik herinner me nog een prachtgoal van Gianluca Nijholt. We staan zo dicht op het veld dat we niet alleen het knallende geluid van zijn schot horen, maar ook hoe de bal lekker langs het net af ritselt bij impact in het doel. #nostalgie. Jammer dan ook dat het niet geoorloofd is om aan de zijkant van de tribune gewoon op het hekje te hangen en voetbal te kijken. Desondanks staan we nog steeds dicht op het veld, en heb je daar een prima zicht op het veld.
We gaan beginnen, bij de spelersopkomst lijkt de mascotte van de witte leeuwen eerder op een ijsbeer dan een leeuw, maar dat is dan ook het enige minpuntje wat ik vandaag kan benoemen over de thuisclub (naast het resultaat natuurlijk). ik heb mijn broodje frikandel nog niet op, of de eerste goal ligt al achter Delano. Verre inworp, wegdraaien en van een paar meter op doel op goal rammen. Dat ging wel erg makkelijk. De wedstrijd sukkelt wat verder. VVV probeert het voetballend, Telstar speelt vaak de lange bal. Onze spits dwaalt wat over het veld, die van de tegenstander lopen op elke bal. 7x voor niets lopen, 3x gevaarlijk. Prima tactiek. VVV krijgt twee prima kansen om ook mee te doen in de wedstrijd, Matoug schiet rakelings over, De Waal kiest voor een terugspeelbal op de vijandelijke doelman. Gedurende 45 minuten blijft het spel op deze manier voortgaan, tussendoor krijgt Telstar nog een goedkope penalty van de wazig leidende scheidsrechter, en krijgt VVV er juist geen. De pingel wordt verzilverd, en we gaan rusten met 2-0.
Na rust drukt VVV meer, komt vaker in de buurt van het doel, maar is onzorgvuldig of heeft gewoon domweg teveel tijd nodig op beslissende momenten. Is het de inzet van VVV, of de keuze van Telstar om verder in te zakken. Duidelijk is dat ze telkens bij balverlies van de Venlonaren razendsnel aan de overkant van het veld komen. Nadat VVV al enkele malen gewaarschuwd was, door snelle uitbraken van de Velsenaren, is de 3-0 een perfect voorbeeld van snel omschakelen. Deze gaan we niet meer winnen. Maak dan ook nog maar de 4-0, heb ik in elk geval die poule nog gewonnen. Zo gezegd, zo gedaan. De 4-0 valt, maar daar zijn we er nog niet mee. Telstar is duidelijk nog niet klaar, en wil meer. Twee levensgrote kansen worden nog onschadelijk gemaakt. Eentje door Delano, een doordat iemand de ingeschoten bal nog kan blokkeren. Op de thuistribune gaan ze inmiddels ook tekeer, maar ik zou nog even oefenen op de correctheid van de teksten. ‘vier uur in de bus’ (het waren er 2:40 inclusief peukenpauze), en ‘het is stil aan de overkant’ (maar aan de overkant waar gezongen wordt, ligt gewoon een thuistribune). Fluit nou maar af. Zo geschiede. Eindstand 4-0.
Na de wedstrijd komen de spelers onder leiding van Simon Janssen nog naar de uitsupporters. Wat er precies gezegd is, weet ik niet, maar van mij hoeft dit niet. Wel alle respect voor. Stemmingmakerij is echter ook een kunst. Ik zag ergens voorbijkomen (media) dat ‘Simon Janssen de nijdige supporters moest kalmeren’…………….. tja, je kunt schijnbaar van niets toch iets maken. Totaal bezijdens de waarheid.
Het slotstuk is dan nog de terugreis. Vincent heeft weer eens een quiz gemaakt, en dat lijkt toch altijd lekker de verre terugreizen, gevoelsmatig, te bespoedigen. De winstuitkering van de poule wordt gedaan onder luid gejoel. Ik accepteer de pot en schaam me een beetje dat ik tegen mijn club gepouled heb (nee hoor -> losers). De afgunstigen proberen mij tijdens de eerste pit-stop nog even in een vuilnisbak te duwen, gelukkig lukt dat net niet, kan ik gewoon weer in de bus, en zetten we aan voor het laatste stukje richting Venlo.
