Top Oss - VVV
Top Oss – VVV Venlo
Na een prima eerste uitwedstrijd waarbij bijna de 200 uitsupporters net niet aangetikt werd (199), vertrekken er deze vrijdag 227 richting Oss. Prima aantallen voor een club als VVV, zeker als men bedenkt dat we nog steeds in de vakantieperiode zitten. Aangekomen bij het stadion is er al de eerste verbazing. We zijn vroeg; het stadion gaat pas om 19:15 officieel open.. Het zij zo, het levert geen problemen op, en het uitvak stroomt langzaam vol. Vaste procedure is even de catering testen. Niet omdat we perse een biertje willen drinken, maar vooral omdat we ons opofferen voor onze collega supporters, zodat zij weten of de geleverde producten wel voldoen aan een bepaalde standaard. Ik kan me namelijk nog een uitwedstrijd tegen Groningen herinneren enkele jaren geleden waarbij toch zowat het hele uitvak zijn bier niet opdronk. En nee, dat was niet omdat we ermee wilden gooien (dat zou trouwens het elfde gebod kunnen zijn, want ja… dat is nou echt zonde). Die troep was destijds gewoon niet te pruimen. Hoe dan ook; het biertje en frikandel zijn oké. Op de thuisvakken weten ze schijnbaar dat het stadion later open is, want daar gebeurd vooralsnog niet veel. Langzaam druppelt her en der wat publiek naar binnen, maar op het moment dat de wedstrijd begint lijken er meer in het uitvak te zitten dan in de rest van het stadion. Opvallend is ook het vele groen in het uitvak. De nieuwe uitshirts en het groene keepershirt lijken de goedkeuring van de Venlose achterban te hebben.
VVV begint in elk geval goed aan het duel. Het overgrote deel van het spel speelt zich af op de helft van Oss, het overwicht leidt echter niet persé tot grote kansen. VVV heeft moeite om de laatste passes in de eindfases van een aanval daar te krijgen waar hij naartoe hoort te gaan. Teveel tijd nodig, verkeerde keuzes of gewoon passes die niet aankomen zijn daar de oorzaak van. Desondanks is het in deze fase duidelijk: ‘hier valt echt wel wat te halen’. Gelukkig is voetbal niet zo voorspelbaar, al is dat vandaag even niet zo goed voor ons. Een aanval van Top Oss en de daarop volgende overtreding van Richard Sedlacek, zorgt voor een strafschop voor de tegenstander. Deze wordt met een prima ‘Panenka’ afgemaakt 1-0. De spelers van Oss menen naast te moeten juichen, ook het uitvak te moeten provoceren…. Ach ja. Zo vaak zullen ze wel niet voorkomen dit seizoen, dus zullen ze wel denken “laten we er maar alles uithalen wat erin zit”. VVV gaat op dezelfde voet verder, al is het overwicht na de 1-0 niet meer zoals de eerste 20 minuten. De wedstrijd krijgt meer en meer een open karakter, bij de aanvallen van VVV blijft hetzelfde euvel aanwezig als het begin van de wedstrijd. Totdat Venema de vrijstaande Verheijen weet te vinden. De jongeling maakt zijn tweede van het seizoen en bepaalt daarmee de ruststand op 1-1.
Na rust golft het spel op en neer en krijgen beide teams kansen op een voorsprong, waarbij VVV vooral mazzelt op een balletje dat rakelings langs het doel scheert. VVV neemt echter meer en meer de overhand, wat ook tot gevolg heeft dat er meer en meer spelers van Oss aan de noodrem moeten trekken. De gele kaarten volgen elkaar op in snel tempo. Krijgt nog iemand een tweede? Nee zover komt het niet. Maar het is duidelijk; VVV neemt geen genoegen met een gelijkspel. Ook nu worden weer vaak de verkeerde keuzes gemaakt. In dat opzicht heeft het team van Kruijs nog veel te winnen. Want de mogelijkheden lagen er legio. Zodoende maakt VVV het zichzelf onnodig moeilijk. De tijd tikt weg, en als het einde van de wedstrijd in zicht komt, komen er ook nog maar eens 3 minuten bij. Daar denkt VVV anders over. Ook in die drie minuten zoekt VVV nog steeds de aanval, en wordt daar in extremis dan ook voor beloond. Nick Venema knalt VVV met een droge schuiver naar een late (maar mijn inziens) verdiende overwinning. ‘in de hekken’ krijgt een nieuwe dimensie, want in dit geval hangen ineens aan beide zijdes van het hek uitbundig juichende personen. Supporters aan een zijde, spelers aan de andere zijde. De spelers moeten weer even terug naar het veld, maar snel genoeg is daar het eindsignaal. Terwijl de eerder provocerende spelers van Oss afdruipen, zit de euforie van de winnenden nog in het elftal en op de tribunes. Zo gaat het juichen voor het doelpunt mooi over in de afterparty na het laatste fluitsignaal. En gevierd wordt er. Wat kan ik genieten van de interactie tussen spelersgroep en supporters. Niet dat obligate tot 30 meter richting uitvak lopen en klappen, nee gewoon samen feestvieren. Daarbovenop heeft de spelersgroep van VVV een leuk extraatje bedacht. Net zoals in de wedstrijd tegen De Graafschap komen de spelers nog een keer terug in volle sprint naar het uitvak. Je kunt er van vinden wat je wilt, het zijn de kleine dingen die het doen. En dit is toch een van die dingetjes. Het pompt nog even het feestje weer op, en dat ging nog wel even door nadat de spelers vertrokken waren. 9 punten uit vier wedstrijden, dat is gewoon een prima start.
Awaydays Venlo
