VVV- FC Dordrecht

WE MOGEN WEER!!!!!

Dat was de gedachte van veel supporters in aanloop naar de wedstrijd van gisteren. Ondanks alle regeltjes, mochten we weer naar De Koel. Voordeel van een klein clubje is dan weer wel dat, binnen de huidige regels, er voldoende plek is voor alle seizoenkaarthouders. Om 9:15 uur zijn de eerste supporters aan het werk om het fancafé ‘corona-veilig’ in te richten. Uiteindelijk blijkt er dan plek voor zo’n kleine 110 supporters. De aanloop naar ‘Beej Jan’ is minder dan de voorgaande wedstrijden, maar dat is gezien de beperkingen wellicht meer dan logisch. Toch loopt het langzaam ‘gezellig’ vol. en is een van de gespreksonderwerpen (gezien de gevoelstemperatuur op dat moment) toch de vraag bij velen: ‘hoe voelt het om 1,5 uur te zitten bij deze kou?’. Dat zou achteraf meevallen. Naarmate de dag vordert komt het zonnetje een beetje door en dat scheelt een slok op een borrel.

Als "welcome back" geschenkje naar de supporters wordt er bij de ingang een lekker stukje vlaai uitgereikt. Die gaan er bij veel in als waren het warme broodjes frikandel. Maar dat was niet het enige wat we vandaag voorgeschoteld kregen. VVV begint sterk aan de wedstrijd en gaat snel op zoek naar de voorsprong. Dit tot vreugde van de weer aanwezige supporters. Vooral nieuweling Rayan El Azrak valt op. Constant tussen de linies bewegend op zoek naar ruimte om aanspeelbaar te zijn. Altijd voor de bal vragen. Vervolgens dreiging naar voren met passing en individuele acties. VVV komt na een half uur op voorsprong, en lijkt deze vlak voor de rust enkele malen uit te kunnen breiden. Echter twee prima reacties van de Dordtse doelman voorkomen een tweede Venlose treffer.

Na rust is er het ouderwetse ‘kantwisselen’. Toen er “vroeger” nog niet overal hekken waren gingen de supporters namelijk vaak altijd achter het doel van de tegenstander staan. Is dat positief of negatief? Na rust krijgt VVV een strafschop na een prima actie van linksback Simon Janssen. De supporters stromen naar de plekken achter het doel, maar helaas wordt de strafschop van Venema gestopt. Zorgden de supporters voor de nodige druk/zenuwen bij Venema? We zullen het nooit weten…. Gelukkig is even later 2-0. Debutant Al Azrak siert zijn, prima, debuut op met een doelpunt. De drie punten lijken in de pocket op het knollenveld van VVV. Daar waar eerst aan een mollenplaag gedacht werd, zijn het toch echt gewoon de losgekomen plaggen gras die centimers hoog boven het speelveld uitsteken op sommige plekken. (knap dat daar nog op gevoetbald kan worden).

Dordrecht staat ondanks hun lage klassering op een prima positie in de periodestand en willen dat niet zomaar opgeven. Ze weten de wedstrijd weer om te keren met 2 doelpunten waarvan de laatste 10 minuten voor tijd valt (2-2). VVV blijft echter doorknokken (letterlijk en figuurlijk), wat op het veld ook nog voor enkele opstootjes zorgt. Prima. We zijn veel te vaak gewend dat VVV zich als brave jongetjes af laat troeven. Zo niet vandaag in elk geval. De strijdlust wordt vlak voor tijd beloond door een doelpunt van Joeri Schroijen, en enkele minuten later zelfs met de 4-2 door van Sven Braken. Spelers vieren de ontlading samen met de euforische supporters. Geweldig om te zien, wat een feest, wat een emotie. Als dit de opmaat is voor de rest van het seizoen (inzet en beleving, vechten voor wat je waard bent), dan tekenen we daarvoor.

Voorlopig nog geen uitsupporters, dus volgende week geen stadionbezoek voor de Venlose supporters. De blik kan dus op de beladen wedstrijd tegen R*da

#footbal without fans is nothing.