VVV – Vitesse (of hoe je een wedstrijd verliest die je niet kan verliezen)
De eerste thuiswedstrijd van het seizoen is tegen degradant Vitesse. Twee weken geleden wisten ze nog niet of ze deel mochten nemen aan de competitie, en nu op audiëntie in de heilige koel.
De aanloop naar de wedstrijd is prima. Niet te warm, buitenbar op het terras van Beej Jan en een gezellige drukte. Zanger Mike Kanders komt ook nog even de sfeer op het fancafe naar een hoger niveau tillen en zo is er een prima aanloop naar de eerste wedstrijd in De Koel van dit seizoen. Ikzelf ben vandaag met een BV-er op pad (Bekende Vitessenaar). En dat wel heel veel mensen de huis DJ van Vitesse kennen is snel duidelijk. Zo lopen we in het Fancafé veel bekende gezichten tegen het lijf, waaronder bijvoorbeeld Edward Sturing. We ontvangen nog even de bestuursleden van de tegenstander voor een drankje, en wisselen wat ideeën uit met een Vitessenaar die al zo’n 10 jaar betrokken is bij sfeer-acties bij onze Arnhemse tegenstander.
Half 8, tijd om naar ons plekje in het stadion te gaan. Mijn gast maakt me al attent op de muziek (ja, je bent niet voor niets DJ). Het nummer ‘Lose my mind’ komt vlak voor de wedstrijd voorbij…. Dat is het nummer dat bij Vitesse gespeeld wordt als ze een wedstrijd gewonnen hebben……………. Slecht voorteken……. ????
Daar lijkt het tijdens de wedstrijd niet op. We openen de wedstrijd met een prachtige pyro actie op oost, en het voetbal in de eerste helft is prima. Al snel krijgt VVV enkele kansen, een doorgebroken speler die gevloerd wordt levert geen rode kaart op, en een doelpunt van Ketting wordt afgekeurd…………. stond hij wel buitenspel? We hebben er niets meer aan, er is geen VAR, en eerlijk gezegd vindt ik dat (in algemene zin) ook niet erg. Wonderbaarlijk is het met rust 0-0, waarbij het dreigingsgehalte van onze tegenstander dan ook echt 0,0 was. We verzuimen ons te belonen. Dan maar alle hoop op de tweede helft. Vitesse doet in elk geval na rust een beetje meer mee dan in de eerste helft, maar VVV blijft de bovenliggende en meest gevaarlijke team op het veld. Doelpogingen, tig corners, een ontelbaar aantal gevaarlijke voorzetten van Simon Janssen (die trouwens zijn 150e wedstrijd voor VVV speelt), het mag gedurende deze 90 minuten allemaal niet baten. En nog erger; Vitesse komt na een dikke 50 minuten op voorsprong. Een slecht aangenomen bal komt daardoor perfect te liggen voor een uithaal. Het eerste schot op doel van de Arnhemmers is direct raak. Het helpt de geel-zwarten op het veld duidelijk met wat zelfvertrouwen, want het voetbal wordt in elk geval beter dan voor rust. Echter VVV blijft op jacht naar de gelijkmaker en wellicht daarna meer??? Maar nee, die bal wil er vandaag echt niet in, of het moet onreglementair zijn. Want ook na rust is er een (terecht) wegens buitenspel afgekeurd doelpunt. Diep in blessuretijd dan de zoveelste kans, maar ook nu weet de doelman van Vitesse de bal uit het doel te houden. Tussendoor lukt het Vitesse om nog een keer op doel te schieten. Maar daar is het dan ook mee gezegd.
Het laatste fluitsignaal klinkt, en voor wie de wedstrijd heeft gezien is het niet te bevatten dat VVV deze wedstrijd verloren heeft. In het volle uitvak is het feest. Ik ken het gevoel. Enkele jaren terug in de eredivisie hebben we zo vaak op deze manier punten gestolen in uitwedstrijden. Dat is voetbal, als alles voorspelbaar was, was er ook niets aan. Ik wordt nog geattendeerd door een medesupporter op een uitspraak van John Lammers, we gaan thuis proberen aan te vallen, en zullen ook wel eens tegen een zeperd aanlopen. Nou een zeperd was dit wel, maar niet in de context zoals onze trainer deze uitspraak bedoelde. Deze laten we helaas zelf liggen door het niet benutten van de vele mogelijkheden. Echter ik heb met plezier naar deze wedstrijd gekeken. VVV speelt niet ellenlang die bal achterin rond, veel momenten in en rond het strafschopgebied van de tegenstander, de volgende keer ook nog wat doelpunten maken en dan is het een dikke prima. Voor de wedstrijd in het algemeen krijgt onze nieuwe trainer van mij in elk geval een dikke voldoende.
Bij het fancafé dan nog maar even wat bier en loempia’s (een aanrader) naar binnen werken, en daarna weer de blik gericht op volgende week.
